یاور مولکولی هموکینین-۱: رهیافتی برای افزایش کارایی واکسن آنفلوانزا

زمینه و هدف: رخدادهای واریته های آنتی ژنی جدید ویروس های آنفلوانزا در جمعیت های انسانی ضرورت بهبود برنامه های کنترلی را بیش تر کرده است. برای افزایش و هدایت پاسخ های ایمنی واکسن های آنفلوانزا با یاور ترکیب می شوند. در سال های اخیر، بیش تر تلاش ها به طراحی یاور های مولکولی اختصاص یافته است. هموکینین-1 فعال کننده سلول های t و b برای تکثیر، بقا، تمایز به سلول های پلاسما و تولید آنتی بادی است. در این پژوهش اثر هموکینین -1 به عنوان یاور بر القا پاسخ ایمنی هومورال علیه ویروس آنفلوانزا بررسی شده است. مواد و روش ها: توالی رمز دهنده ژن هموکینین -1 در داخل وکتور pcdna3.1 قرار داده شده و به عنوان یاور استفاده شد. گروه های موش واکسن غیرفعال آنفلوانزا فرموله شده با یاور hk-1 را دریافت کردند. نمونه های سرم موش های تحت آزمایش پیش از تزریق های اولیه و یادآور و در زمان های معین گرفته شده و با آزمایش های سرولوژی ارزیابی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که یاور هموکینین -1 توان افزایش عیار آنتی بادی علیه ویروس واکسن را دارد. موش های ایمن شده با واکسن دارای یاور در مقایسه با گروهی که فقط واکسن را دریافت کرده بودند سطح بالاتری از آنتی بادی علیه آنفلوانزا داشتند. تفاوت در تعداد تزریق های یادآور اثری بر روی افزایش عیار نداشت. نتیجه گیری: داده های این پژوهش بیان گر آن است که هموکینین -1 به عنوان یک یاور مولکولی پاسخ های ایمنی هومورال و خاطره قوی در ایمن سازی علیه آنفلوانزا القا می کند.